υποκριτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	υποκριτής	οι	υποκριτές
γενική	του	υποκριτή	των	υποκριτών
αιτιατική	τον	υποκριτή	τους	υποκριτές
κλητική		υποκριτή		υποκριτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποκριτής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὑποκριτής (< ὑποκρίνομαι, ὑποκρι- + -τής)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.po.kɾiˈtis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐κρι‐τής

Ουσιαστικό

υποκριτής αρσενικό (θηλυκό υποκρίτρια)

1. αυτός που συμπεριφέρεται με υποκρισία, που προβάλλει στους άλλους ψεύτικα αισθήματα, που συμπεριφέρεται αποκρύπτοντας στις πραγματικές σκέψεις και διαθέσεις του
2. (θέατρο, επάγγελμα) ο ηθοποιός στο αρχαίο δράμα και, ευρύτερα, του θεάτρου

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις υποκρίνομαι, υπό και κρίνω

Μεταφράσεις

    που συμπεριφέρεται με υποκρισία

αγγλικά : hypocrite (en) γαλλικά : hypocrite (fr) πολωνικά : hipokryta (pl) τσεχικά : pokrytec (cs)

Πηγές

• υποκριτής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας