φαρμακός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φαρμακός < φάρμακον

Ουσιαστικό

φαρμακός αρσενικό ή θηλυκό

1. ο δηλητηριαστής, ο φαρμακεύς, ο μάγος
2. ο θυσιαζόμενος για καθαρμό της πόλης ή για άλλον λόγο
3. ο άχρηστος άνθρωπος, το κάθαρμα, ο φαύλος

Συγγενικά

• φαρμακόεις