φυγαδεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φυγαδεύω < αρχαία ελληνική φυγαδεύω < φυγάς < φεύγω

Ρήμα

φυγαδεύω

• βοηθώ κάποιον να ξεφύγει, μεταφέροντάς τον κάπου αλλού γι’ ασφάλεια

  Ο κατηγορούμενος φυγαδεύτηκε από την πίσω πόρτα του δικαστηρίου, για να μην τον ξυλοκοπήσουν οι συγγενείς του θύματός του

Συγγενικά

• φυγάδευση
• → δείτε τη λέξη φεύγω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	φυγαδεύω	φυγάδευα	θα φυγαδεύω	να φυγαδεύω		φυγαδεύοντας
β' ενικ.	φυγαδεύεις	φυγάδευες	θα φυγαδεύεις	να φυγαδεύεις	φυγάδευε
γ' ενικ.	φυγαδεύει	φυγάδευε	θα φυγαδεύει	να φυγαδεύει
α' πληθ.	φυγαδεύουμε	φυγαδεύαμε	θα φυγαδεύουμε	να φυγαδεύουμε
β' πληθ.	φυγαδεύετε	φυγαδεύατε	θα φυγαδεύετε	να φυγαδεύετε	φυγαδεύετε
γ' πληθ.	φυγαδεύουν(ε)	φυγάδευαν φυγαδεύαν(ε)	θα φυγαδεύουν(ε)	να φυγαδεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		φυγάδευσα	θα φυγαδεύσω	να φυγαδεύσω		φυγαδεύσει
β' ενικ.		φυγάδευσες	θα φυγαδεύσεις	να φυγαδεύσεις	φυγάδευσε
γ' ενικ.		φυγάδευσε	θα φυγαδεύσει	να φυγαδεύσει
α' πληθ.		φυγαδεύσαμε	θα φυγαδεύσουμε	να φυγαδεύσουμε
β' πληθ.		φυγαδεύσατε	θα φυγαδεύσετε	να φυγαδεύσετε	φυγαδεύστε
γ' πληθ.		φυγάδευσαν φυγαδεύσαν(ε)	θα φυγαδεύσουν(ε)	να φυγαδεύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω φυγαδεύσει	είχα φυγαδεύσει	θα έχω φυγαδεύσει	να έχω φυγαδεύσει
β' ενικ.	έχεις φυγαδεύσει	είχες φυγαδεύσει	θα έχεις φυγαδεύσει	να έχεις φυγαδεύσει
γ' ενικ.	έχει φυγαδεύσει	είχε φυγαδεύσει	θα έχει φυγαδεύσει	να έχει φυγαδεύσει
α' πληθ.	έχουμε φυγαδεύσει	είχαμε φυγαδεύσει	θα έχουμε φυγαδεύσει	να έχουμε φυγαδεύσει
β' πληθ.	έχετε φυγαδεύσει	είχατε φυγαδεύσει	θα έχετε φυγαδεύσει	να έχετε φυγαδεύσει
γ' πληθ.	έχουν φυγαδεύσει	είχαν φυγαδεύσει	θα έχουν φυγαδεύσει	να έχουν φυγαδεύσει

Μεταφράσεις

    φυγαδεύω

αγγλικά : harbour (en) γαλλικά : exfiltrer (fr), évacuer (fr), mettre (fr) en lieu (fr) sûr (fr)