χαλκάρματος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χαλκάρματος	οι	χαλκάρματοι
γενική	του	χαλκάρματου	των	χαλκάρματων
αιτιατική	τον	χαλκάρματο	τους	χαλκάρματους
κλητική		χαλκάρματε		χαλκάρματοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαλκάρματος < αρχαία ελληνική χαλκάρματος

Ουσιαστικό

χαλκάρματος αρσενικό

1. εκείνος με το άρμα από χαλκό, το λαμπερό άρμα
2. επίθετο του Άρη

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χαλκάρματος < χαλκός + ἅρμα

Ουσιαστικό

χαλκάρματος αρσενικό

1. εκείνος που έχει άρμα από χαλκό, λαμπερό σαν του χαλκό
2. επίθετο του ΄Αρη

   οὔτι που οὗτος Ἀπόλλων, οὐδὲ μὰν χαλκάρματός ἐστι : δεν είναι ο Απόλλων αυτός, ούτε ο χαλκάρματος <εννοείται Άρης> (Πίνδαρος)