χηρωστής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χηρωστής < χηρόω

Ουσιαστικό

χηρωστής-οῦ

• μακρινός συγγενής που κληρονομούσε απρόσμενα περιουσία επειδή σκοτωνόταν στον πόλεμο ή πέθαινε από φυσικά αίτια ο άντρας μιας οικογένειας και δεν υπήρχε πλησιέστερος άνδρας συγγενής (συχνά αναλάμβανε και την κηδεμονία τυχόν ανήλικων παιδιών του θανόντα)

Συγγενικά

• χηρεία, η κατάσταση του χήρου-ας
• χήρειος,α,ον
• χηρόω
• χήρα και χήρη
• χῆρος,α,ον
• χηρεύω