ἀβλάβεια

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀβλάβειᾰ	αἱ	ἀβλάβειαι
γενική	τῆς	ἀβλαβείᾱς	τῶν	ἀβλαβειῶν
δοτική	τῇ	ἀβλαβείᾳ	ταῖς	ἀβλαβείαις
αιτιατική	τὴν	ἀβλάβειᾰν	τὰς	ἀβλαβείᾱς
κλητική ὦ!		ἀβλάβειᾰ		ἀβλάβειαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀβλαβείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀβλαβείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀβλάβεια < αρχαία ελληνική ἀβλαβ(ής) + -εια

Ουσιαστικό

ἀβλάβεια θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή)
  1. έλλειψη βλάβης
  2. ακεραιότητα

Άλλες μορφές

• ποιητικός τύπος: ἀβλαβία

Πηγές

• ἀβλάβεια - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀβλάβεια - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.