Ἀμοργός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός αρσενικό ή θηλυκό
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ ἡ	Ἀμοργός
γενική	τοῦ τῆς	Ἀμοργοῦ
δοτική	τῷ τῇ	Ἀμοργῷ
αιτιατική	τὸν τὴν	Ἀμοργόν
κλητική ὦ!		Ἀμοργέ
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀμοργός < αρχαία ελληνική ἀμοργός (ως συνώνυμο του ἀμοργίς) < ἀμέργω

Κύριο όνομα

Ἀμοργός αρσενικό ή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (νησί) η Αμοργός

  άλλες μορφές: Ἄμοργος (θηλυκό), Ἀμόργιον (ουδέτερο)

Συγγενικά

• ἀμόργεια (ουδέτερο πληθυντικός)
• Ἀμόργιος
• Ἀμοργῖνος
• Ἀμοργίτης
• ἀμοργός αρσενικό (στη σημασία: είδος υφάσματος που παρασκευαζόταν στην Αμοργό)
• ἄμοργος
• ἀμοργός
• ἀμόργη (είδος λιναριού)

→ και δείτε τις λέξεις ἀμοργίς και ἀμέργω

Πηγές

• Ἀμοργός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  Ως αρσενικό στο LSJ, ως θηλυκό στο DGE.
• ως θηλυκό ἡ Ἄμοργος σελ.102.jpg στο Ἀμοργός - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.