ἡμίθεος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἡμίθεος	οἱ	ἡμίθεοι
γενική	τοῦ	ἡμιθέου	τῶν	ἡμιθέων
δοτική	τῷ	ἡμιθέῳ	τοῖς	ἡμιθέοις
αιτιατική	τὸν	ἡμίθεον	τοὺς	ἡμιθέους
κλητική ὦ!		ἡμίθεε		ἡμίθεοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἡμιθέω
γεν-δοτ	τοῖν		ἡμιθέοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἡμίθεος < ἡμί- + θεός

Ουσιαστικό

ἡμίθεος αρσενικό

• ημίθεος

Άλλες μορφές

• αιολικός τύπος : αἰμίθεος
• δωρικός τύπος : ἁμίθεος

Πηγές

• ἡμίθεος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἡμίθεος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.