βούτομος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	βούτομος	οἱ	βούτομοι
γενική	τοῦ	βουτόμου	τῶν	βουτόμων
δοτική	τῷ	βουτόμῳ	τοῖς	βουτόμοις
αιτιατική	τὸν	βούτομον	τοὺς	βουτόμους
κλητική ὦ!		βούτομε		βούτομοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βουτόμω
γεν-δοτ	τοῖν		βουτόμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βούτομος < βοῦς, βου- + -τομος (τέμνω)

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ↷ νεολατινικά: Butomus ⇘ νέα ελληνικά: Βούτομο

⇒ νέα ελληνικά: βούτομο, βούτομα, βουτόμι

Ουσιαστικό

βούτομος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή , φυτό) βούτομο

  ※  Φύεται δ' ἐν ἀμφοῖν καὶ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐν τῷ ὕδατι ἰτέα κάλαμος, πλὴν τοῦ αὐλητικοῦ, κύπειρον τύφη φλεὼς βούτομος· ἐν δὲ τῷ ὕδατι μόνον σίδη. (Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν ἱστορία (Historia Plantarum, 4, 10, 6, 8-11)

Άλλες μορφές

• βούτομον

Πηγές

• → δείτε και τη λέξη βούτομον
• βούτομος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.