διαστροφή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαστροφή	οι	διαστροφές
γενική	της	διαστροφής	των	διαστροφών
αιτιατική	τη	διαστροφή	τις	διαστροφές
κλητική		διαστροφή		διαστροφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διαστροφή < (ελληνιστική κοινή) διαστροφή < αρχαία ελληνική διαστροφή < διαστρέφω < διά + στρέφω

διαστροφή θηλυκό

η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαστρέφω
1. παραποίηση ή αλλοίωση μιας φυσιολογικής λειτουργίας ή ενέργειας
2. (ψυχιατρική) παραποίηση ή αλλοίωση μιας φυσιολογικής λειτουργίας ή ενέργειας (ιδίως στον σεξουαλικό τομέα)
  Και μιλάμε επίσης για πρόσωπα των οποίων η καθημερινότητα ρέπει μονίμως προς το κακό και τη διαστροφή, χτίζοντας μια ανθρωπολογία της απανθρωπιάς κατάστικτη από εμμονές και ψυχώσεις που σκοτώνουν. (*)
3. διαστρέβλωση

διαστροφή