διεγέρτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διεγέρτης	οι	διεγέρτες
γενική	του	διεγέρτη	των	διεγερτών
αιτιατική	τον	διεγέρτη	τους	διεγέρτες
κλητική		διεγέρτη		διεγέρτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διεγέρτης < (καθαρεύουσα) διεγέρτης < διεγείρω + -της < αρχαία ελληνική διεγείρω < (διά) δι- + ἐγείρω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁ger- (σηκώνω, ωθώ) (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική excitant)

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.eˈʝeɾ.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐ε‐γέρ‐της

Ουσιαστικό

διεγέρτης αρσενικό

• όργανο ή μέσο που προκαλεί διέγερση

Συγγενικά

• διέγερση
• διεγερσιμότητα

→ και δείτε τη λέξη διεγείρω

Μεταφράσεις

    διεγέρτης

αγγλικά : stimulator (en)