κάρφωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κάρφωμα	τα	καρφώματα
γενική	του	καρφώματος	των	καρφωμάτων
αιτιατική	το	κάρφωμα	τα	καρφώματα
κλητική		κάρφωμα		καρφώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κάρφωμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κάρφωμα. Συγχρονικά αναλύεται σε καρφώ(νω) + -μα

κάρφωμα ουδέτερο

(κυριολεκτικά και μεταφορικά) η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του καρφώνω
1. το μπήξιμο αιχμηρού αντικειμένου σε άλλο αντικείμενο
2. (μεταφορικά) η προδοσία, η κατάδοση
3. (αθλητισμός, μπάσκετ, βόλεϊ) το καλάθι (για το μπάσκετ) ή ο πόντος που βάζει παίκτης με δυνατή και κατευθείαν ή κατακόρυφη κίνηση

μπήγω καρφί σε αντικείμενο

αθλητικό κάρφωμα

προδοσία