μούρλια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μούρλια	οι	μούρλιες
γενική	της	μούρλιας		—
αιτιατική	τη	μούρλια	τις	μούρλιες
κλητική		μούρλια		μούρλιες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μούρλια < (αναδρομικός σχηματισμός) μουρλ(αίνω) + -ια

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmuɾ.ʎa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μούρ‐λια

Ουσιαστικό

μούρλια θηλυκό

• άλλη μορφή του μούρλα

Επίθετο

μούρλια

1. (προφορικό) πάρα πολύ ωραία

   μαγείρεψε κάτι φασολάκια μούρλια

Μεταφράσεις

→ δείτε τη λέξη μούρλα

    πάρα πολύ ωραία