ναυάγιο
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | ναυάγιο | τα | ναυάγια |
| γενική | του | ναυαγίου & ναυάγιου |
των | ναυαγίων |
| αιτιατική | το | ναυάγιο | τα | ναυάγια |
| κλητική | ναυάγιο | ναυάγια | ||
| Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- ναυάγιο < αρχαία ελληνική ναῦς + ἄγνυμι
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /naˈva.ʝi.o/
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
ναυάγιο ουδέτερο
- συντριβή, βύθιση πλοίου
- λείψανο εξοκείλαντος ή συντριβέντος πλοίου
- (μεταφορικά) καταστροφή, αποτυχία πλήρης
- (μεταφορικά) άνθρωπος εντελώς κατεστραμμένος
