παλαιότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παλαιότης	αἱ	παλαιότητες
γενική	τῆς	παλαιότητος	τῶν	παλαιοτήτων
δοτική	τῇ	παλαιότητῐ	ταῖς	παλαιότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παλαιότητᾰ	τὰς	παλαιότητᾰς
κλητική ὦ!		παλαιότης		παλαιότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παλαιότητε
γεν-δοτ	τοῖν		παλαιοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παλαιότης < παλαιό(ς) + -της

Ουσιαστικό

παλαιότης θηλυκό

• παλαιότητα

Πηγές

• παλαιότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παλαιότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.