περίττωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	περίττωμα	τα	περιττώματα
γενική	του	περιττώματος	των	περιττωμάτων
αιτιατική	το	περίττωμα	τα	περιττώματα
κλητική		περίττωμα		περιττώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περίττωμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική περίττωμα

Προφορά

ΔΦΑ : /peˈɾi.to.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ρίτ‐τω‐μα

Ουσιαστικό

περίττωμα ουδέτερο

• το στερεό υλικό που αποβάλλεται από άνθρωπο ή ζώο και προέρχεται από το πεπτικό του σύστημα, τα κόπρανα ή οι κουτσουλιές

Συνώνυμα

ακαθαρσία αποπάτημα (παρωχημένο) αφόδευμα κόπρανα (στον πληθυντικό) κόπρος

προφορικά ή ανεπίσημα: κακά (στον πληθυντικό) κακάκια κοπρισιά (λαϊκότροπο) κουράδα κουράδι μαγαρισιά (λαϊκότροπο) σκατό, σκατά σκατούλα σταρόλασπη τσιρλιά το χοντρό

περίττωμα ζώου βουρβουλιά καβαλίνα κατσίπορδο κοπριά κουράδι κουτσουλιά μυγόχεσμα ποντικοκούραδο σβουνιά ψυλλόχεσμα

Συγγενικά

• περιττός
• περιττωμένος
• περιττώνω

Μεταφράσεις

    περίττωμα

αγγλικά : excrement (en) γαλλικά : excrément (fr) εσπεράντο : feko (eo) πορτογαλικά : excremento (pt) φινλανδικά : uloste (fi)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

περίττωμα < περίσσωμα (μετατροπή του διπλού σίγμα σε διπλό ταυ)

Ουσιαστικό

περίττωμα ουδέτερο

• περίσσωμα στην αττική διάλεκτο