προῦνον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	προῦνον	τὰ	προῦνᾰ
γενική	τοῦ	προύνου	τῶν	προύνων
δοτική	τῷ	προύνῳ	τοῖς	προύνοις
αιτιατική	τὸ	προῦνον	τὰ	προῦνᾰ
κλητική ὦ!		προῦνον		προῦνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προύνω
γεν-δοτ	τοῖν		προύνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προῦνον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

προῦνον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (φρούτο) δαμάσκηνο

Άλλες μορφές

• προῦμνον
• προῦνος

Δείτε επίσης

• λατινικά: prunum

Πηγές

• προῦνον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.