αρχή

Δείτε επίσης : ἀρχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αρχή	οι	αρχές
γενική	της	αρχής	των	αρχών
αιτιατική	την	αρχή	τις	αρχές
κλητική		αρχή		αρχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αρχή < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἀρχή < ἄρχω

αρχή θηλυκό

το τοπικό ή χρονικό σημείο από όπου αρχίζει κάτι, η αφετηρία ή η αρχική φάση, το ξεκίνημα
η αρχή μιας σχέσης

στις αρχές του μήνα
η πρωταρχική αιτία, η αφορμή
οι οικονομικές διαφωνίες ήταν η αρχή του καυγά τους
η προέλευση, το αρχικό σημείο της δημιουργίας
η αρχή του κόσμου
θεμελιακός κανόνας στη φύση, στην επιστήμη, στην τέχνη, στην πολιτική κ.λπ.
η αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων
βασικός κανόνας που ρυθμίζει την προσωπική ή την κοινωνική συμπεριφορά
δεν είναι μέσα στις αρχές μου να λέω ψέματα
όρος, προϋπόθεση που τίθεται ως βάση και που είναι κοινά αποδεκτός ή προσυμφωνημένος
η αρχή της αυτοδιάθεσης
η δημόσια εξουσία και τα πρόσωπα που την ασκούν ή την εκπροσωπούν
εισαγγελική / δημοτική / εκκλησιαστική / αστυνομική / εκπαιδευτική αρχή

αδίκημα περιύβρισης της αρχής

κάθε αρχή και δύσκολη: το πρώτο στάδιο κάθε προσπάθειας, κάθε εγχειρήματος είναι το πιο δύσκολο
η αρχή είναι το ήμισυ του παντός: το πρώτο στάδιο κάθε εγχειρήματος είναι το πιο σημαντικό (κυρίως όσον αφορά την πραγματοποίησή του).
κατ' αρχάς: αρχικά
επί της αρχής: και κατ' αρχήν και ως σύνολο

τοπική ή χρονική αφετηρία

προέλευση

κανόνας

εξουσία