θαύμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	θαύμα	τα	θαύματα
γενική	του	θαύματος	των	θαυμάτων
αιτιατική	το	θαύμα	τα	θαύματα
κλητική		θαύμα		θαύματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

θαύμα αρχαία ελληνική < θαῦμα

θαύμα και θάμα ουδέτερο

ένα παράξενο και απρόσμενο γεγονός στο οποίο αποδίδεται μια θετική θεϊκή επέμβαση
(μεταφορικά) κάτι που ξαφνιάζει και προκαλεί χαρά

θαύμα