πρόστιμο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πρόστιμο	τα	πρόστιμα
γενική	του	προστίμου & πρόστιμου	των	προστίμων
αιτιατική	το	πρόστιμο	τα	πρόστιμα
κλητική		πρόστιμο		πρόστιμα
Και λαϊκότροπος πληθυντικός προστίματα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόστιμο < (ελληνιστική κοινή) πρόστιμον < αρχαία ελληνική πρός + τιμή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kʷi-mā- < *kʷei- (πρόστιμο, αξία)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpɾo.sti.mo/

Ουσιαστικό

πρόστιμο ουδέτερο

• (νομικός όρος) ποινή καταβολής χρηματικού ποσού, που επιβάλλεται από δικαστική ή διοικητική αρχή για παραπτώματα ή παραβάσεις

Συγγενικά

• προστιμάρω
• → δείτε τις λέξεις προς και τιμή

Σημειώσεις

• στον πληθυντικό απαντά και ο προφορικός, λαϊκός τύπος προστίματα

Μεταφράσεις

    πρόστιμο

αγγλικά : fine (en), mulct (en) αλβανικά : gjobë (sq) γαλλικά : amende (fr), contravention (fr) γερμανικά : Bußgeld (de), Geldstrafe (de) πολωνικά : grzywna (pl) σλοβακικά : pokuta (sk) τσεχικά : pokuta (cs)