ἀλιόω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀλιόω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἀλιόω - ἀλιῶ (συνηρημένο)

1. αποβαίνω άκαρπος, απογοητεύω, ματαιώνω
2. καταστρέφω

   ※  5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Τραχίνιαι, 258-260

   κοὐχ ἡλίωσε τοὔπος, ἀλλ᾽ ὅθ᾽ ἁγνὸς ἦν, | στρατὸν λαβὼν ἐπακτὸν ἔρχεται πόλιν | τὴν Εὐρυτείαν.

   Και δεν πήρε τον όρκο του στο βρόντο, μα μόλις καθαρίστηκε,| μαζεύει ξένο στρατό κι έρχεται καταπάνω στην πόλη | του Εύρυτου.

   Μετάφραση (2015): Ιωάννης Γρυπάρης @greek-language.gr

Συγγενικά

• ἅλιος (επίθετο)
• ἁλίως (επίρρημα)

Πηγές

• ἀλιόω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀλιόω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.